Ned mis Änd 

Wenn du d’Höll läbsch jede Tag bim Job, well de Chef dech am Morge früeh scho mobbt, säg der sälber: «Das esch secher ned mis Änd!» 

Wenn dich d’Fröndin hed eifach lo sto, well de rechtig Prinz esch i eres Läbe cho, säg der sälber: «Das esch secher ned mis Änd!» 

Ned mis Änd, ned mis Änd, säg der sälber: «Das esch secher ned mis Änd!»  

Wenns dech s’Glöck hed höt bim Spel verloh, ond jetz ohni Stotz stosch eifach do, säg der sälber: «Das esch secher ned mis End!»  

Wenn du truurig besch wäge was ou immer, ond meinsch, es wärdi emmer schlemmer,  säg der sälber: «Das esch secher ned mis Änd!» 

Ned mis Änd, ned mis Änd, säg der sälber: «Das esch secher ned mis Änd!»  Guet hesch du no ächti Frönde, wo dech nämid wie du besch, ob’s der guet gohd oder andersch, das esch ene eifach gliich.                                                                       

Wenn di Traum vom schöne Läbe platzt, well du usem tüüfe Schlof verwachsch, säg der sälber: «Das esch secher ned mis Änd!» 

Ned mis End, ned mis Änd, säg der sälber: «Das esch secher ned mis Änd!»